/
/
Το κολύμπι θεραπεύει τα πάντα?
donal-swimming-in-front-of-browns-island

Το κολύμπι θεραπεύει τα πάντα?

  • Ποιες περιπτώσεις εξαιρούνται;
  • Τι πρέπει να γνωρίζουμε;

 

«Να πάτε να κολυμπήσετε και μη σας νοιάζει τίποτα». Αυτή είναι η συνήθης παρότρυνση των θεραπόντων ιατρών σε κάθε είδους μυοσκελετικό πρόβλημα που παρουσιάζεται. Μολονότι η κολύμβηση συντελεί σε μεγάλο βαθμό στην ταχεία αποκατάσταση από πληθώρα μυοσκελετικών κακώσεων, οι δημοσιευμένες απόψεις διίστανται και πρέπει να ληφθούν υπόψη. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως στο Clinical Journal of Sports Medicine αναφέρονται αυξημένοι τραυματισμοί υπερ-χρήσης των άνω άκρων σε αθλητές κολύμβησης, ενώ σκιαγραφείται ο επώδυνος ώμος ενός κολυμβητή. Δίνεται ιδιαίτερη σημασία στην αποκατάσταση και στην σταδιακή επανένταξη των κολυμβητών στο άθλημα, με σκοπό την καλύτερη δυνατή απόδοση και ταυτόχρονα μηδαμινή πιθανότητα επανατραυματισμού των αθλητών.

 

Επιπροσθέτως, σε ένα άλλο άρθρο στο American Journal of Sports Medicine 2009 Jan;37(1):149- 55. Epub 2008 Sep 17. γίνεται αναφορά στους επαναλαμβανόμενους τραυματισμούς της Οσφυϊκής Μοίρας Σπονδυλικής Στήλης (Ο.Μ.Σ.Σ) που αφορούν εκφυλισμό του δίσκου σε νέους αθλητές της κολύμβησης, στηρίζοντας την άποψη των θεραπευτών που πιστεύουν ότι το κολύμπι μπορεί να προκαλέσει σοβαρούς τραυματισμούς σε άτομα με ιστορικό ασταθειών στη Σπονδυλική Στήλη (Σ.Σ) ή στην ωμική ζώνη. Υπάρχουν όμως θεραπευτές οι οποίοι ενισχύουν την αντίθετη άποψη και παροτρύνουν τους ασθενείς τους στην επαφή με δραστηριότητες κολύμβησης. Στο American Journal of Sports Medicine, επιβεβαιώνεται η παραπάνω άποψη καθώς, η συχνότητα εμφάνισης σοβαρών τραυματισμών στην Σ.Σ και ειδικά στην Ο.Μ.Σ.Σ είναι μικρή. Μόνο, στην Αυχενική Μοίρα της Σ.Σ κατά τη διάρκεια καταδύσεων αναφέρονται σοβαροί τραυματισμοί. Γίνεται αντιληπτό ότι το κολύμπι είναι ένα είδος εκγύμνασης για όλους υπό προϋποθέσεις.

 

Άτομα με προβλήματα αστάθειας σε Σ.Σ ή ωμική ζώνη χρήζουν ιδιαίτερης καθοδήγησης και παρακολούθησης από τους φυσικοθεραπευτές τους, έτσι ώστε να αποφευχθούν περεταίρω βλάβες στις ήδη υπάρχουσες προβληματικές περιοχές. Αντιθέτως, σε άτομα με χρόνιες εκφυλιστικές παθήσεις (αρθρίτιδες, ρευματοπάθειες), η άσκηση στο νερό μπορεί να αποτελέσει σημαντικού βαθμού συμπληρωματική θεραπεία.

Διαβάσε περισσότερα για:

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ